“Wat een stom spel” klinkt het achterin de auto. Mijn dochter heeft mijn gsm ontgrendeld en zit tussen mijn HR apps te snuisteren.
Enkele maanden geleden installeerde ik alle mogelijke apps die iets te maken hebben met HR. Verbazingwekkend weinig, al staat mijn smartphone nu wel vol. Ik deed een soort van marktonderzoek alvorens verder te gaan met mijn eigen rHRM game verder te ontwikkelen. Even geen ruimte voor kinderspelletjes, dus.
Mijn dochter koos voor het HR spel waarbij je de juiste mensen moet aanwerven: “oh, makkelijk, je moet gewoon diegene nemen met een groen blaadje” (ik ga er voor het gemak even van uit dat dit geen verwijzing is naar leeftijd 😉 – de app duidde reeds aan wie ‘productief’ is en wie niet, totaal onrealistisch dus…). “Maar hoe is dat dan in het echt, Axelle? Als er iemand een bedrijf binnen stapt en daar wil komen werken, hoe beslis je dan of dat de juiste persoon is?”. Ik besef dat ze steeds beter zal begrijpen waar ik onderzoek naar doe, heerlijk om hier via een kindgesprek toe te komen!
“Een computer weet dit. Die doet dan testjes en dan weet die dat.” Zo. Dat is al heel wat! “Welke testjes zou die computer dan doen?” – “die zou bijvoorbeeld vragen wat je allemaal weet en hoe je zou doen als er een collega een foutje maakt.” (Denkt ze ook aan een SJT?) “oke, en wat zou jij doen mocht er later een collega van je en foutje maken?” – “wel, ik zou zeggen dat je daaruit kan leren”.
Heerlijk ❤ Morgen vraag ik naar wanneer je dan toch zegt dat iemand weg moet gaan of een ander werk moet zoeken: wanneer doe je dat? Hoe beslis je dat? En ook: hoe zeg je dit?
To be continued…
rHRM 