“Er zijn ouders die zeggen dat de lockdown hun gezin dichter bij elkaar heeft gebracht”. – “Dat kan niet, dat kan echt niet”, zegt ze vol overtuiging. “Wij hebben het doorstaan, maar ik geloof niet dat er mensen zijn die dit opnieuw willen, die zijn niet eerlijk of echt”.
“Ik vrees dat er echt een groot sociaal drama aankomt”. – “Je mag dat zo niet dramatiseren, het valt echt nog wel mee”.
“Ik ben er eigenlijk positief in, het kan enkel beteren naar mijn gevoel bij mij persoonlijk”. – “Wel, dat maakt je behoorlijk naief en onwetend”.
“Het is voor mij echt een bijzonder moeilijke tijd”. – “Dat is het voor iedereen, je staat daar niet anders in”.
“De ouderen hebben het moeilijkst, zij vereenzamen compleet”. “Nee, de jonge gezinnen hebben het moeilijkst”.
Misschien mogen we allen wat meer onbevangen en minder veroordelend in het leven staan. Misschien ervaart een individu het wel echt als een drama, of misschien maakt iemand zich oprecht zorgen. Het helpt dan niet van te zeggen dat het bij jou prima gaat en het helpt ook niet van te zeggen dat iemand het aan het foute eind heeft.
Wat je wel kan doen is vragen stellen. Sta eens heel open in het leven. “Wat maakt dat je denkt dat…?” Of “Wil je me vertellen wat maakt dat het zo moeilijk of net makkelijk gaat?”.
We kunnen zoveel leren van een anders perspectief. En het zou de verbinding zoveel groter maken.
“Dit is toch mijn rol niet om dergelijke positie in te nemen?” Of “ik ben je coach niet”. True. Maar wat een mooiere wereld zou het zijn mochten we dat wel meer zijn. We zouden elkaar vooruit kunnen helpen, wat ons allen rijker maakt.
Ik begrijp dat het niet makkelijk is om de ander meteen te begrijpen, maar vraag dan even voor verduidelijking zonder aan de andere kant van de lijn te gaan staan. We hebben elkaar nodig.
Nivea, zei ooit iemand tegen me, Niet Invullen Voor Een Ander. Mooi, maar hoe doe je dat? Probeer eens open vragen: “waarom…” “hoe…”. Dat helpt om elkaar beter te begrijpen en de ander het zelf voor zichzelf te laten invullen.
Wil je het misschien niet weten hoe een ander er in staat? Dat zou een gemiste kans zijn; want een ander beter begrijpen, geeft jou een breder perspectief; je zal ook veel genuanceerder kunnen kijken naar je eigen situatie. En dit hoeft je niet te overspoelen, want het is nog steeds het perspectief van een ander, je kan nog steeds beslissen wat je daarmee doet.