De synergie van de hysterie: hoe de pandemie mijn moedergevoel in gevaar bracht…

4u06. Hij roept me en ik zit meteen rechtop in bed. De slapeloze nachten zitten er nog steeds wat ingebakken. Hij moet overgeven. En nog eens en nog eens. Ik check zijn temperatuur, maar deze is oke. Er flitst door mijn hoofd wie we allemaal gezien hebben de voorbije week. Hij ging naar de opvangMeer lezen over “De synergie van de hysterie: hoe de pandemie mijn moedergevoel in gevaar bracht…”

Lang leve het in-levings-vermogen

“Er zijn ouders die zeggen dat de lockdown hun gezin dichter bij elkaar heeft gebracht”. – “Dat kan niet, dat kan echt niet”, zegt ze vol overtuiging. “Wij hebben het doorstaan, maar ik geloof niet dat er mensen zijn die dit opnieuw willen, die zijn niet eerlijk of echt”. “Ik vrees dat er echt eenMeer lezen over “Lang leve het in-levings-vermogen”

Doe jij het eigenlijk zelf wel?

“Je zegt me van mijn huid goed te verzorgen, maar kom, zeg mij eens eerlijk, doe je dat zelf wel?” Vroeg ik aan mijn schoonheidsspecialiste vandaag. “Ja tuurlijk, het is een deel van mijn leven, gewoon ik kan daar niet voorbij, het is deel van mezelf, ik kan dat niet ‘niet-zien’.” Zei ze… en zeMeer lezen over “Doe jij het eigenlijk zelf wel?”

Op een ander

Een vriendelijk ogende rustige vrouw stapt binnen in de wachtzaal bij de doktersgroeppraktijk, ze wendt zich tot de balie: “zou ik nog een afspraak kunnen krijgen vandaag?”. “Oh nee, hoor, mevrouw, we zitten volledig vol, zoek maar een andere dokter.” – Ik schrijf dit letterlijk terwijl ik in de wachtzaal zit. – Ze zakt eenMeer lezen over “Op een ander”